Kurtuluş savaşında mermisiyle silahını kuşanan nenemin sloganıydı. Bebeğinden kıymetliydi vatanı, bebesini verdi vatanını vermedi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Kurtuluş savaşında silahını kuşandı nenem, silahları evlatlarıydı. Evlatlarından kıymetliydi vatan, evladını verdi, vatanını vermedi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Kurtuluş savaşında dokuz yaşında bir kız çocuğunun sloganıydı. “Ben, babamla ölmeye gidiyorum. Siz nereye gidiyorsunuz” diyerek altı yüz eri savaşa geri döndüren… Canından kıymetliydi vatan, canını verirdi vatanını vermezdi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Kurtuluş savaşında yarini şehit veren bir genç kızın sloganıydı. Yarinden kıymetliydi vatan. Yarini verdi, canını verdi, vatanını vermedi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Kurtuluş savaşında sloganıydı asker kadının. Esir düştü düşmana. Kendinden kıymetliydi vatan, sırrını gizledi. Canını verdi, vatanını vermedi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Kurtuluş savaşında sloganıydı Türk Kadınının. Kalem oldu, kağıt oldu, silah oldu, ordu oldu, gazi oldu, bayrak oldu, yar oldu, anne oldu, şehit oldu. Yaşamından kıymetliydi vatan. Yaşamını verdi, vatanını vermedi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Kurtuluş savaşında sloganıydı mücahidelerin. Kara Fatma oldu, Gördesli makbule oldu, Nene Hatun oldu, Halide onbaşı oldu, Tayyar Rahime oldu, Nezahat Onbaşı oldu, Emine Bacı oldu… Kalem oldu, silah oldu, ordu oldu, bayrak oldu, anne oldu, yar oldu, gazi oldu, şehid oldu. Onlar bu vatanı kurdu, bizi kendilerine emanteçi bıraktı… Adı, yaşı, kimliği, cinsiyeti önemli değildi, tek istediği vatanını kurtarmaktı. Adından kıymetliydi vatan.Adını verdi, vatanını vermedi…
ANADOLUYU VERMEYECEĞİZ!!!
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
