Yaşamda bazen, önümüze ilginç seçenekler çıkar veya ilginç durumlar ve yorumlar…

     Yorumlarımız ve seçeneklerimizle attığımız adımlar; kimilerini üzer kimilerini kazançlı yapar. Biliyorum, kullandığım veya kullanacağım bazı ifadeler, bazılarının hoşuna gitmeyecek. Gene de söz, kilitli kalmasın ve kelimelere dönüşsün istedim.

     Yaşam bir mücadeledir ve farkında olarak veya olmayarak, pek çok “ironi” ye sahne olur.

     Kimisinin ağladığına kimisi güler…

     Kimisinin kaybettiğine kimi sevinir çünkü kazananın karı; kaybedenden kaynaklanır.

     Bazen de gülmeyi ve ağlamayı aynı anda hissettiren durumlar olur…

     Veya üzülecek bir durumla karşılaşsak bile; içinde bulunduğumuz durumlar bizi zorladığında; yaşadığımız zor koşulları kazançla aşabilecek fırsatlarla karşılaşıyor isek bu fırsatı kaybetmemek  için mecbur kaldığımız yaptırımlar da vardır.

     Aslında değinmek istediğim tamda buna benzer bir durum; Şubat ayının 2’si ve 3’ünü kapsayan Ayder Kar Festival’inde yaşandı…

     Bu sene 6.’sı düzenlenen Kar Festivali’ni ilk düzenleyenler arasında olan genç bir arkadaşımız şu sıra komada ve yaşam mücadelesi veriyor. Gönderilmeyen helikopterden kaynaklanan gecikme, ekipman eksikliğinden dolayı değiştirilen 4 ambülans ve geçirdiği kazadan yaklaşık altı saat sonra hastaneye yetiştirilmesinden dolayı bir aydır komadan çıkamadı…

     Ailesi; çocukları bu durumdayken, festival düzenleyemeyeceklerini söyleyerek, organizasyondan çekildiler.

      İlgililer toplanıldı ve Kar festivali yapılıp yapılmayacağı konuşuldu. Yapılması kararı alındı ve yapıldı da!

     Esnaf, bu durumdan hoşnuttu… Kış ortasında, ölü mevsime renk ve kazanç katan bu organizasyonu bekliyorlardı.

     Biliyorlardı; sevdikleri, kendileri için değerli olan bu genç komada idi ama onlarda yaşamlarını idame ettirmek zorundaydılar.

     Şimdi, Erzurum’da Devlet Hastane’sinde yaşam mücadelesi veren bu gencin; kendilerine, ekmek kapısı açılmasına vesile olan bu gencin ziyaretine gitmeyi planlıyorlardır (herhalde!).

     Herkes yüreğiyle yanında ve dualarıyla ama birkaç kaç esnafa, “Siz, bu durumda olsaydınız; yani bir hastanız komada olsaydı, böyle bir oragnizasonun yapılması size ne düşündürürdü?.” Gibi bir soru yönelttiğimde aldığım cevap daha da üzücüydü, “Benim ailemden birisi komada olsaydı böyle bir organizasyonun düzenlenmesini kaldıramazdım.”

     Yorum sizin; yaşam ve ironilerimiz…

                                                                                                               Mehmet şahin'e ithaftır